سلام
مخاطب: بانویی که خانوم مهر افزا مرا در کنارتان، تنها می پندارد...
من از زبان قیصر با تو سخن می گویم تا حرف امروزم نیمه نماند و فقط من نباشم که اتهام لفافه گویی را به دوش می کشم...
می خواستم بگویم:
«گفتن نمی توانم»
آیا همین که گفتم
یعنی
همین که
گفتم؟
**********************
نه چندان بزرگم
که کوچک بیابم خودم را
نه آنقدر کوچک
که خود را بزرگ...
گریز از میانمایگی
آرزویی بزرگ است ؟
