سلام

_ متاسفم که باید بگم دوره ی شما خیلی بچه موندن و حتی بعضی هاتون در حد دبستان هستید.

از این قبیل حرف ها خیلی تو مدرسه می شنویم .

تا چند وقت از طرز صحبت بعضی از آدم بزرگ ها خیلی تعجب می کردم.فکر می کردم که مگر می شود آن ها که بیشتر از من می فهمند اندیشه شان در این چیز ها بچرخد. یا توی بحث هاشون می خواستم داد بزنم سر طرفین و بگویم : آخر این چه مسئله ی بی اهمیتیه که دارین سرش با هم بحث می کنید و یا حتی بگویم چقدر دلایل دوری را برای اثبات حرفتان می آورید؟

فکر می کردم که اگر هم موضوع فکر هایشان برایم حل نشده باشد، آن قدر کم اهمیت است که خیلی نیاز و وقت تفکر به آنها را نداشتم.

پی نوشت: این رو قبلا نوشته بودم خواستم کاملش کنم و نظرم رو راجع به بزرگی هم بنویسم ولی حالا می خوام شما که جزء اون آدم بزرگا هستین نظرتون رو بگید.(حتما شما به اندارزه ی کافی بزرگ هستید)