سلام، اين پست خيلي آدمو گيج مي کنه! اگه خودتون متوجه نشدين چي نوشتين از ديگران انتظار زيادي نيست، اما من فکر کنم تا حدي اين مطلب رو فهميدم، چون من هم هزار و يک درد تو سينه دارم که جايي براي خالي کردنشون ندارم، وبلاگ من هم مثل شما تار عنکبوت بسته اما بيش از اينکه براي ديگران بنويسم و منتظر نظرات بنشينم براي دل خودم مينويسم، البته منظورم اون پستاييه که از ته قلبم مي نويسم.
ضمنا به نوشتن ادامه بديد، هميشه کساني هستن که سر بزنن و مطالبتونو بخونن.
موفق باشيد.
عيدتون مبارک.