سلام

این پست را دوباره تکرار کردم چون خیلی زیبا بود...

به نام خدای رمضان

خدا مال همه است. مال من، مال شما، مال یکایک ما و شما. خدا نمایندگی انحصاری ندارد. خدا به تعداد آدم ها در زمین شعبه دارد. خدا تنها امکانی است که هیچ کس نمی تواند از من و شما بگیرد.

خدا تنها دارایی است که فقیران بیشتر از ثروت اندوزان دارند. خدا تنها ذخیره ای است که هیچ حکومتی نمی تواند مردم را از آن محروم کند یا توزیع آن را در اختیار خود بگیرد یا کوپنی و جیره بندی اش کند. خدا تنها قدرتی است که مظلومان بیش از ستمگران دارند. خدا تنها رفیقی است که در هیچ شرایطی رفیقش را تنها نمی گذارد و به او خیانت نمی کند. خدا تنها پناهگاهی است که امنیتش هیچ گاه به مخاطره نمی افتد و حفاظ و حصارش خلل نمی پذیرد.

خدا تنها روزنه ی امیدی است که هیچ گاه بسته نمی شود. خدا تنها کسی است که با دهان بسته هم می توان صدایش کرد و با پای شکسته هم می توان سراغش رفت. خدا تنها معشوقی است که به عاشقان خود عشق می ورزد. خدا تنها قاضی است که در قضاوتش احتمال ظلم و خطا نمی رود و عدالتش کمترین خدشه ای نمی پذیرد. خدا تنها خریداری است که اجناس شکسته را بهتر بر می دارد و بیشتر می خرد. خدا تنها حاکمی است که دنبال راهی برای خلاصی محکوم می گردد. خدا تنها دارنده ای است که بی منت و چشم داشت می بخشد. خدا تنها دادستانی است که راه های فرار را نشان خلافکار می دهد و کلید زندان را در جیب مجرم می گذارد و چشمش را بر خطای گناهکار می بندد.

خدا تنها محبوبی است که محبان خود را تر و خشک می کند. خدا تنها حکمرانی است که هوای مخالفین خود را هم دارد و عصیانگران مملکت خود را هم از موهبت و لطفش محروم نمی کند. خدا تنها سلطانی است که دلش با بخشیدن خنک می شود نه با تنبیه کردن. خدا تنها کسی است که دشمنانش را هم بر سر سفره ی اطعامش می نشاند و به منکران و تکذیب کنندگانش هم روزی می دهد.

خدا تنها کسی است که علی رغم دانستن، چشم می پوشد و در عین توانستن، در می گذرد و می بخشد. خدا تنها پادشاهی است که ملاقاتش نیاز به وقت قبلی ندارد. خدا تنها کسی است که برای همگان بهترین را می خواهد و از عهده ی تامینش هم بر می آید. خدا تنها متعهدی است که اگر امانت وجودت را به دستش بسپاری بهتر از خودت مراقبت و محافظتش می کند و بیشترین سود را نصیبت می سازد.

خدا تنها کسی است که اگر یک قدم به سویش برداری، ده قدم به سویت پیش می آید و اگر به سمتش راه بروی،به سمت تو می دود. خدا تنها کسی است که اگر از تو محبت ببیند، زیر دینت نمب ماند و با قدردانی شگفت و بی نظیرش تو را شرمنده می گرداند. خدا تنها کسی است که وقتی همه رفتند، می ماند و وقتی همه پشت کردند، آغوش می گشاید و وقتی همه تنهایت گذاشتند، محرمت می شود. خدا تنها حاکم مقتدری است که برای بخشیدن گناهکار هزاران بهانه می تراشد. هزاران وسیله می سازد و انواع عذرها و بهانه ها را به دست خطاکار می دهد تا تبرئه اش کند . . . و ماه رمضان یکی از این بهانه ها و وسیله ها ست و از مهم ترین و موثرترین و کارسازترین آن ها. ماه رمضان، مهلت یا وقت اضافه ای است که خدا برای غفلت زده ها و درراه مانده ها و دیر رسیده ها فراهم می کند.

ماه رمضان، مهمانی دیار عالی است که خدا کارت دعوتش را برای همه ی مردم، از کوچک و بزرگ، پیر و جوان، و عابد و عاصی، و صالح و طالح می فرستد. ماه رمضان، مقطعی از زمان است که خدا ناز بندگان را می کشد، به دنبال فراریان و گریختگان می فرستد. و هر شرط و شروطی را برای ورود به خانه و مهمانخانه اش برمی دارد.

بیایید این فرصت آسمانی را دریابیم.

 سید مهدی شجاعی